Revalidatie traject.

Op 20 oktober begin ik met mijn revalidatie traject bij het CIR in Alkmaar. In 2009 is bij mij de officiële diagnose fibromyalgie of te wel 'weke delen reuma' vastgesteld door de reumatoloog. Hier ging een lange zoektocht aan vooraf via diverse artsen en internisten in het ziekenhuis maar daar ga ik jullie niet mee vermoeien. Ik gebruik best wat medicatie om 'normaal' mijn dag door te komen en daar wilde ik vanaf. In overleg met mijn huisarts heb ik na jaren weer een bezoek gebracht aan de reumatoloog. Ik was benieuwd of er in de loop der jaren, nog nieuwe behandelingen mogelijk waren. Na onderzoek stuurde deze mij naar de neuroloog ivm beknelde zenuwen in mijn handen ( niet handig als sieraden maken je beroep is), en verweest hij mij door naar een revalidatiecentrum. Om te kijken of ik voor dit traject in aanmerking kwam had ik op 16 augustus een screenings gesprek met een fysiotherapeut, psycholoog en revalidatie arts van het revalidatiecentrum. En dat ze grondig te werk gaan, bleek wel uit de duur van deze screening, 3 uur🙈 in totaal. De conclusie van het gesprek was: 'je bent al prima op weg, nu gaan we samen de puntjes op de i zetten'. Dat klonk als muziek in mijn oren. En daarom kan ik dus op 20 oktober beginnen. 

Ondertussen ben ik al geopereerd aan mijn linkerhand, deze is geslaagd al duurt het herstel wel 3 tot 6 maanden, maar dat geeft mij nu mooi de tijd om mij volledig te focussen op mijn revalidatie traject. En ben ik sinds 1 oktober op 1 medicatie na, gestopt met alle andere medicatie. En nee, dit is zeker niet makkelijk. Maar ik ben iemand die geen enkele uitdaging uit de weg gaat, en dus zet ik door. Wordt vervolgt ......

             Zo, de kop is eraf. 20 oktober was de 1ste dag van het revalidatie traject. Om een zo'n goed mogelijk plan op te stellen, wat aansluit bij mij, heb ik een gesprek met de coördinator. Met een vraag gesprek leren ze mij beter kennen. Ik ben van mijzelf, een redelijk introvert persoon, maar omdat ik het optimale resultaat wil bereiken, heb ik er voor gekozen om mij open en kwetsbaar op te stellen.  

Hierop volgend heb ik gesprek met de psycholoog. Samen met haar bespreek ik, hoe mijn achtergrond, mijn opvoeding en levens gebeurtenissen, mij hebben gevormd als mens. En welke mentale doelen ik eventueel nog wilt behalen. Eerlijk gezegd had ik daar nog niet echt over nagedacht, maar er komen nog genoeg gesprekken. 

Als laatste ga ik naar de fysiotherapeut om mijn 0 punt te bepalen. Van daaruit gaan we starten om mij fysiek er weer bovenop te krijgen. Mijn 0 punt is ver in het rood voor mijn gevoel, maar er wordt mij verzekerd dat het nog best meevalt. Ook hier gaan we met doelen werken. 1 ding staat voor mij al vast, mijn conditie moet verbeteren. Omdat ik al zolang met pijn leef, is het moelijk om te bepalen wanneer ik mijn lichaam teveel belast, of dat ik 'pijn' ervaar omdat ik er 'gewoon even doorheen moet' om lichamelijk sterker te worden. Hier gaan we samen de 'grens' opzoeken die past bij mij. Omdat ik gestopt ben met mijn pijn medicatie kunnen we ook echt op 0 beginnen.

In totaal ben ik 3 uur 'te gast' op het revalidatiecentrum. Omdat mijn brein 'op vakantie is🌞🏖' ervaar ik het best als intensief en ben redelijk moe als ik weer naar huis ga. Voor het volgende bezoek moet ik nog een test online maken, welke een indicatie geeft over je talenten en valkuilen. 

           In week 2 krijgen we in groepsverband van verschillende medewerkers les over Pijneducatie, Fysieke Belastbaarheid & Vrijheid, Mentale Belastbaarheid en Het Lenige Brein & Coping. Veel info om te verwerken, maar gelukkig kunnen we de info via webinars nogmaals na luisteren. Ook heb ik nog een sessie met de psycholoog en krijg ik de uitslag van mijn test terug. Grappig om te lezen dat de test goed weergeeft wie 'ik ben' en duidelijk aangeeft waar ikzelf al 'veranderingen' in heb aangebracht. Ik ben dus 'op de goede weg' bezig.